Słowo Proboszcza do Jubilatów:

Drodzy Bracia w kapłaństwie obchodzący, dopiero, jubileusz siedmiolecia święceń kapłańskich!

Siostry i Bracia uczestnicy tej uroczystej Ofiary.

….. Jesteście posłani, by być narzędziami pokoju - 

Tak oto z woli Najwyższego Kapłana, Jezusa Chrystusa, który Was powołał do swojej służby, rozpoczynaliście posługę duszpasterską wśród Ludu Bożego naszych miast i wsi.

Zapewne tak naprawdę kapłaństwa przyszło się uczyć dopiero wtedy, a konfrontacja tego, co poznawaliście w seminarium z tym, co stało się Waszym udziałem, okazała się prawdziwym wyzwaniem.

Doświadczając pierwszych radości i satysfakcji z pełnienia owej posługi, m.in. katechetycznej, napotykaliście zarazem nieznane Wam dotąd trudności i przeciwności, płynące tak ab intra, jak i ab extra.

Z roku na rok krzepnie Wasze kapłaństwo, doskonalą się umiejętności związane z jego realizacją, umacnia się przekonanie, iż bez Tego, który Was powołał, nie sposób podołać Jego oczekiwaniom.

Z roku na rok zapewne również rośnie w Was wdzięczność za pomoc ludziom przede wszystkim Waszym rodzicom, nauczycielom, wykładowcom,  księdzu profesorowi Tomaszowi - opiekunowie Waszego rocznika.

Kapłan, jak każdy wyznawca Kościoła Chrystusowego powołany jest do doskonałości, nie może więc zapominać o swoim życiu duchowym.

Przeżywając w tut. Parafialnej Wspólnocie dzisiaj siódmą rocznicę swoich święceń Kapłańskich, powinniście odnowić w sobie pragnienie takiego sprawowania kapłańskich czynności, które by służyło nie tylko dobru wiernych, lecz także Waszemu uświęceniu.

Pragnienie bycia kapłanami według Serca Bożego, pragnienie odnowienia w sobie ideałów, które przyświecały Wam w latach seminaryjnych.

Pragnieniom tym powinna towarzyszyć wola odnowienia w sobie sakramentalnej łaski kapłaństwa.

Drodzy Bracia w kapłaństwie!

Niech dzisiejsze Modlitewne spotkanie jubileuszowe przy ołtarzu Pańskim pomoże nam wszystkim rozgrzać na nowo nasze kapłańskie serca, byśmy mogli z kolei wzniecać ogień Bożej miłości w tych, wśród których posługujemy.

Niech nasz Arcykapłan, Jezus Chrystus pozwoli Wam gorliwie i z niesłabnącym zapałem pełnić posługę duszpasterską na wszystkich jej obszarach.

Niech w waszych uszach zawsze grają słowa, które pewien wikariusz zapisał i umieścił pod szkłem na własnym biurku, mając na myśli powierzonych jego pieczy młodych ludzi, ale napisał je do siebie samego:

„Jeśli ty zwalniasz, oni zatrzymują się,

jeśli ty słabniesz, oni upadają,

jeśli ty siadasz, oni się kładą,

jeśli ty wątpisz, oni popadają w rozpacz,

jeśli ty krytykujesz, oni demolują,

a jeśli się modlisz, wówczas oni staną się świętymi”.

Na pamiątkę naszego dzisiejszego modlitewnego spotkania pozwalam sobie, jako Proboszcz, przekazać Wam te upominki. Z życzeniami, aby Jezus Chrystus Najwyższy i Wieczny Kapłan,
obdarzał Was Drodzy Bracia życzliwymi łaskami w pracy duszpasterskiej i życiu prywatnym, a wespół z Maryją – Matką Kapłanów mieli zawsze w naszym opiece!

Szczęść Boże.

Podziękowania  za udostępnienie materiałów i  pomoc podczas tworzenia strony: 

Pani fotograf Ewelinie  Olszewskiej - Zakład Fotograficzny  - Działdowo ul. Kościuszki 20 ,

Państwu Barbarze i Józefowi Krępeć  - Foto-Video-Handel. Krępeć  ul. Kilińskiego 25, Golub-Dobrzyń

Panu Karolowi  Wromblowi - UM w Działdowie